Pray! Pray! Pray! Isang Shoutout Para sa Salvation

Ngayong week na 'to, grabe lang yung pagkilos ng Lord sa buhay ko na ito na alam kong pinahiram Niya lang din naman sa'kin. Pero madami din naman na blessings in disguise ang dumating.

Sa totoo lang, ang bilis kong sumuko sa mga bagay-bagay. Konting aberya, ayoko na; konting hindi umayon, uurong na. Ang bilis ko kasi manghina lalo na sa simula ng lahat ng pagsubok na kinakaharap ko. 

Pero ang pinakakinatakutan ko, yung panahon na kahit pagiging anak ko ng Panginoon, gusto ko na rin isuko. Sobrang nawawala ako sa sarili ko nun.

Ang buhay na 'to, hindi na naman kasi tungkol sa'yo. Hindi na yan tungkol sa kung ano ang gusto mo o ayaw mo, sa kung anong gusto ng mundong ito, kundi sa kung anong gusto ng Panginoon sa'yo.

Madaming nagsasabi, lalo na pag may problema na silang kinakaharap, na kung tunay nga na Panginoon Siya at makapangyarihan Siya, bakit hindi Niya tanggalin ang problema na kinakakarap niya.

Eh matanong lang kita, ano na lang kaya kung yung sarili mong anak (kung may anak ka na o kung wala, isipin mo na lang) yung ibibigay mo para lang maligtas yung kapitbahay mo na may kasalanan, gagawin mo ba?

Yan ang ginawa ng Lord sa atin. Binigay Niya ang sarili Niyang anak for the salvation of the world.

Mahirap ang ginawa ni Jesus noong panahon na nandito siya. At saka, kung mababasa mo lang ang buong Bible, kahit lahat ng prophets ng Panginoon, dumaan din sa pagsubok at kahit ang kanyang Anak na si Jesus. Eh tayo pa kayang mga ordinaryong tao,  hindi dadaan? Aba'y swerte mo naman.

Ang sa'kin lang sana, pag may problema tayong kinakaharap, matuto tayong manalangin at magtiwala sa Kanya. At tandaan, hindi yan palaging parang magic o kaya instant noodles. Matuto ka lang maghintay sa tamang panahon na ibibigay Niya sayo. Kapit ka lang sa kanya.

Pray ka lang! Kapit ka at maniwala na 'yung panalangin mo sa Kanya, naririnig Niya. Kung hindi ka man Niya sinasagot sa paraan na nais mo, tandaan mo na nasa kanya ang Kaalaman ng sanlibutan at mas ALAM NIYA kung ano ang mas best sayo.

Never stop in praying.

Byahe: Pasada ng Buhay sa Piling ng Lumikha

Ikaw, saan ang punta mo? (Photo courtesy from Google) 

2015. Ngayon lang ulit lalapat ang mga letra sa muntng blog ko na ito. Madami lang pinagdananan. Madami ang ginawang desisyon. Madami ang gustong humadlang. Pero salamat sa Panginoon, nandito pa din, patuloy sa laban na araw-araw natin na kinakaharap.

Ilang beses niyo na bang narining na ang buhay, para lang daw isang paglalakbay? Yung tipong patuloy ka sa buhay, sa paglalakbay hanggang sa matunton mo na yung destinasyon mo?  Wag na kayong tumingin dyan sa kisame at mag-hanap ng sagot dahil sigurado ako na karamihan sa inyo ay “oo “ ang sagot.

Pero ganito naman ang tanong ko sa’yo, kung ang buhay mo sa mundong ito ay para kang naglalakbay, hindi dapat alam mo kung saan ang destinasyon mo? Di ba kapag tayo naliligaw, ano agad yung nararamdaman natin? Kinakabahan at natatakot na tayo diba? Eh paano kung naliligaw ka na pala sa paglalakbay na ito pero hindi mo alam, ano ang gagawin mo?

Halos dalawang taon na din ang nakalipas ng nagsimula ako sa paglalakbay na ito kasama ng Diyos. At halos dalawang taon na din ang nakalipas ng narinig ko ang tanong na ‘yan sa akin. Sa isip-isip ko, oo nga naman, saan nga ba ang puntahan ko? Pero aaminin ko sa inyo, magaling kasi akong mamilospo at magdahilan,kaya madalas akong may bato kapag ganyan na ang mga tanong sa akin. Lalo na kung ang usapan ay ang pananaw ko sa buhay at sa espiritwal na aspeto.

Bakit nga kaya ganun no? Kapag mga biruan at kalokohan na ang usapan, halos lahat magkaisa, pero kapag usapang Spiritual at sa Lord, ang sasabihan nila respetuhan na lang tayo ng paniniwala, wala ng usapan? (Tanong lang naman)

Ang dami nagtyaga sa’kin para lang ipaintindi sa akin ang bagay na yun. Wala kasing direksyon ang ‘byahe’ ng buhay ko nung mga panahon na yun. Palagi kong nilalagay sa kung anu-anong peligro ang buhay ko. Kung anu-anong kalokohan, gulo at bisyo ang pinasok ko nung mga panahon na ‘yun, hindi inaalintana ang posibilidad na magkakaroon ito ng hindi kaaya-ayang resulta sa hinaharap.

Pero may mga tao na ginamit ang Panginoon para hatakin ako at alisin sa landasin na ‘yun. Ito ako ngayon sa awa ng Diyos, patuloy na naglalakbay sa piling Niya. Pwede mong sabihin na bakit ko pa pinili na umalis sa mga bagay na komportable ako para sa mga bagay na hindi ako sigurado, parang ganun lang din naman ang buhay mo dati. Isa lang ang maisasagot ko dyan, sigurado naman ako na kasama ko ang Panginoon sa mga oras na ito, na kahit madalim at wala kang nakikitang sagot sa paligid, alam mo na nandyan ang Panginoon sa’yo ay isang malaking kompyansa sa buhay kahit saan ka pa pumunta.

Kung isusulat ko dito ang buong byahe ko sa buhay na muling ginawad ng Panginoon sa akin, hindi ko alam kung paano ko mapupunan lahat ng ito. Sobrang hindi mo mailalapat sa iilang letra ang salita ang lahat ng ginawa ng Poong Lumikha sa bawat pagsubok at galak sa buhay mo.

Ang sa’kin lang kapatid, sana nawa ay makita moa ng importansya ng paglalakbay na ito na hindi ka nag-iisa, bagkus kasama mo Siya. :)